Instrukcje krok po kroku dla początkujących ogrodników: jak uszczypnąć arbuzy na otwartym polu

Uprawa arbuzów wymaga pewnych umiejętności i wiedzy. Aby owoce miały czas dojrzeć i były słodkie, ważne jest, aby od samego początku prawidłowo je uprawiać. Początkujący ogrodnicy często mają pytanie: jak uszczypnąć arbuzy na otwartym polu i czy trzeba to zrobić?

Po co szczypać arbuzy

Aby ograniczyć liczbę jajników, rośliny są ściskane. Kiedy na rzęsie tworzy się dużo owoców, stają się one mniejsze i nie mają czasu na dojrzewanie. Szczypanie arbuzów jest jak szczypanie papryki lub melonów. Procedura jest szczególnie istotna na obszarach o chłodniejszym klimacie, kiedy lato jest krótkie.

Ważny! Ściśnięte arbuzy rosną mniej zielonej masy. Wygodniej jest obchodzić się z nimi, chwastować i podlewać, ponieważ nie trzeba wchodzić na liście i łodygi, które silnie rosną.

Czy można się bez niego obejść

Pamiętaj, aby uszczypnąć rośliny w zimnych regionach na północy Rosji. Kultury południowe obywały się bez tego. Czasami procedura nie jest przeprowadzana w szklarniach, gdzie owoce mają czas dojrzeć w sezonie.

W przypadku arbuzów rosnących na zewnątrz szczypanie jest koniecznością.

Kiedy prowadzić

Szczypanie w niewłaściwym czasie będzie szkodliwe dla plonu. W regionach północnych rośliny otrzymują mniej ciepła i światła słonecznego - tam procedura jest wykonywana wcześniej.

Nadmiar pędów jest usuwany, gdy arbuzy zaczynają rosnąć i zacieniać się nawzajem. Odbywa się to, jeśli widoczne są procesy wtórne.

Uwaga! W deszczową pogodę procedura nie jest wykonywana, w przeciwnym razie łodygi zgniją. Wybierz tylko słoneczne dni.

Ile razy w sezonie

W sezonie zabieg przeprowadza się co najmniej dwukrotnie. To zależy od konkretnego odmiany... W południowych regionach ciepłolubne arbuzy Chłód, Nice, Favorite i inne rzadko szczypią, w północnych regionach rośliny odporne na zimno (Migotanie, Cukrowe dziecko, Helen F1, Siberian Lights) - częściej.

Jak poprawnie uszczypnąć

Szczypanie arbuzów w otwartym polu zależy od klimatu obszaru, obszaru stanowiska.

Z reguły stosowane są najprostsze schematy:

• arbuzy mogą swobodnie rosnąć i rozprowadzać rzęsy po ziemi;
• gdy pojawiają się jajniki, usuwa się nadmiar pędów i rzęs, które rozprzestrzeniają się na inne obszary.

Materiały i narzędzia

Do zabiegu nie są potrzebne żadne specjalne narzędzia. Odetnij nadmiar pędów ostrym nożem lub sekatorem.

Odniesienie! Lepiej jest szczypać łodygi nie ręką, ale ostrym narzędziem. To przyspieszy cięcie i zmniejszy ryzyko uszkodzenia roślin.

Schematy

Istnieją 3 schematy szczypania arbuzów:

1. Uprawa pojedynczych łodyg... Ta metoda jest odpowiednia zarówno dla odmian, jak i mieszańców. Rośliny układa się w jedną rzęsę, pozostawiając tylko pęd główny, wszystkie pędy boczne są usuwane. Na centralnej łodydze pozostawia się od 1 do 4 owoców, resztę usuwa się. Ściskając rzęsę, 5 liści odchodzi od górnego owocu.
2. Rośnie na pędach drugiego rzędu. Ta metoda jest nieco bardziej skomplikowana - ważne jest, aby obserwować rosnące pędy, rozpoznawać dodatkowe i uszczypnąć je na czas. Technologia jest bardziej odpowiednia dla odmian: szybciej tworzą arbuzy na pędach bocznych niż hybrydy. Na otwartym polu sadzonki są umieszczane swobodnie, a zielenie szybko rosną. Dlatego szczypanie przeprowadza się, gdy tylko rzęsy zaczną wychodzić poza krawędzie rzędów. Zaczynają tworzyć rzęsy, gdy owoce osiągną średnicę 5-7 cm.
3. Powstawanie krzewów z owocami na pędach trzeciego rzędu. To właśnie te pędy są najbardziej produktywne w kulturze, na nich owoce dojrzewają wcześniej. Metoda jest odpowiednia dla regionów o krótkim lecie. Kiedy młody kiełek wypuści 5 liści, uszczypnij łodygę nad trzecią. Z wyhodowanych pędów wybiera się 2, resztę odcina. Na tych pędach powstają gałązki trzeciego rzędu, na których utworzą się arbuzy. Są uszczypnięte nad górną piątką liściem.

Instrukcje krok po kroku

Ściskanie łodygi:

1. Pozostaje główna łodyga: w przypadku uszkodzenia roślina umrze. Tylko pasierbów usuwa się w kątach liści.
2. Nie więcej niż 2 pędy są trzymane na jednej łodydze.
3. Na każdej roślinie po zabiegu pozostaje od 2 do 6 jajników. Dokładna ilość zależy od odmiany. Nowo uformowane owoce są usuwane.
4. Wszystkie pędy z 5 lub więcej liśćmi są usuwane. Nowe pędy są zbierane, zanim urosną.
5. Nie owocnikujący kiełek jest natychmiast ściskany.
6. Po utworzeniu jajników na pędzie górna część jest odcinana. Zostało tylko kilka liści.

Ściskanie końcówki:

1. W miarę wzrostu rzęs arbuza powstaje.
2. Główna łodyga nie jest dotykana, usuwając tylko pędy boczne.
3. Pędy bez owoców lub słabe są przycinane po zapyleniu i utworzeniu jajników.
4. Na pędach owocujących usuwane są tylko wierzchołki.

Jajniki są ściskane na 3 sposoby:

1. Z pędami bocznymi. Ta technika działa dla wszystkich odmian. Powstaje roślina, pozostawiając boczne procesy na głównej łodydze. Są przycinane, pozostawiając po 4 arkusze. Dzięki zieleni krzew nadal się rozwija. 6 jajników pozostaje na centralnej łodydze. W miarę wzrostu dolne liście są odcinane.
2. Żadnych pędów bocznych. Kiełki są cięte, pozostawiając jajniki na głównej łodydze w odstępie 5 arkuszy. Procesy wzrostu są usuwane.
3. Z bocznymi rzęsami na głównej łodydze. Owoce powstają na pędach bocznych. Na głównej łodydze wszystkie pędy są odcięte.

Na całej roślinie pozostaje nie więcej niż 6 owoców dla ich lepszego dojrzewania.

Jak przycinać, kształtować i szczypać krzaki

Główne metody formowania roślin:

• jedna rzęsa nie powinna mieć więcej niż 1-2 owoce;
• wszystkie nadmiarowe jajniki i pędy są ostrożnie odcinane;
• szczypanie nie jest wykonywane, gdy arbuzy zaczynają rosnąć i wypełniać się: w tym czasie roślina zyskuje na sile, wszystkie procedury tylko jej zaszkodzą;
• jeśli pozostało niewiele liści, usuń pędy nad owocem: stymuluje to wzrost nowych liści;
• wybierz eksperymentalnie określony schemat szczypania.

Szczypanie w szklarni

Kultura wewnętrzna jest tworzona w celu szybszego dojrzewania owoców. Wygodniej jest dbać o leczone rośliny, obszar jest wykorzystywany bardziej racjonalnie.

W szklarni stosuje się 2 schematy procedury, ponieważ tutaj rośliny są przywiązane do krat.

Formacja w jedną łodygę:

1. Zostaw centralną łodygę. Kiełki po bokach są cięte.
2. Trzon jest prowadzony wzdłuż wspornika, obracając go zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
3. Na każdym krzaku pozostawia się 2–5 owoców, resztę jajników usuwa się.
4. Wierzchołek głównej łodygi jest ściśnięty.

W ten sposób rosnąć arbuzy w Syberia i regiony północne.

Uprawa owoców na pędach drugiego poziomu:

1. Liczba takich pędów wynosi od 1 do 3 sztuk. Na każdym pozostaje 1-2 jajniki.
2. Po ostatnim jajniku zachowanych jest 5 liści, a wierzchołek jest odcinany.
3. Pozostałe jajniki i kiełki są usuwane.

Ważne jest, aby upewnić się, że jajniki rosną, a dopiero potem szczypią. Często owoce wielkości orzecha włoskiego odpadają lub nie dojrzewają.

Opieka pozabiegowa

Po uszczypnięciu arbuzy są starannie pielęgnowane:

1. Podlewaj co najmniej 2 razy w tygodniu. Kiedy owoce dojrzewają, ilość wody zmniejsza się, ponieważ podlewanie przyczynia się do pękania arbuzów.
2. Kiedy owoce osiągną rozmiar orzecha włoskiego, umieszcza się je w specjalnych siatkach. To ochroni przed próchnicą.
3. Gleba pod arbuzami jest pokryta słomą, aby owoce nie dotykały ziemi.
4. Kultura dobrze reaguje na dziewanny, próchnicę, ptasie odchody, superfosfat z potasem.
5. Nowe pędy są natychmiast usuwane, aby rośliny nie marnowały na nie energii.

Przydatne porady

Aby wyhodować bogate zbiory arbuzów, krzewy są odpowiednio ukształtowane.

Aby to zrobić, postępuj zgodnie z zaleceniami doświadczonych ogrodników:

• kultura nie toleruje dobrze cieniowania, więc odległość między owocami a liśćmi nie przekracza 20-25 cm;
• skracać łodygi po kwitnieniu, gdy wielkość jajników osiąga 7–9 mm średnicy;
• po pierwszym uszczypnięciu umieszczają podpórki między arbuzami, aby lepiej rosły i nie pękały;
• po dojrzewaniu owoców procedura nie jest wykonywana.

Wniosek

Przy odpowiednim uszczypnięciu plonu melona możliwe będzie uzyskanie bogatych zbiorów. Schemat przycinania arbuzów dobiera się w zależności od regionu, odmiany i metody uprawy.

Podstawowe schematy: w jednej łodydze, na pędach drugiego rzędu lub trzeciego. Ta prosta procedura nie ma ogólnego podejścia; najlepsza opcja jest określana eksperymentalnie.