Co to jest nicień ziemniaczany i jak sobie z nim radzić

W ZSRR w 1949 roku pojawił się nicień ziemniaczany. W obwodzie kaliningradzkim wykryto pierwsze ogniska infekcji. Mikroskopijne robaki są niebezpieczne, ponieważ w pierwszych latach infekcji gleby nie wpływają na produktywność ziemniaków i ich smak, ale rozmnażając się i rozprzestrzeniając na miejscu niszczą ponad 60% plonów.

Rozważ opis agrofaga i metody leczenia dotkniętych nim roślin.

Opis agrofaga

Nicienie ziemniaczane to szkodnik kwarantannowy należący do mątwików cyst z rodziny Heteroderis (różne nicienie). Oprócz ziemniaków wpływa na inne rośliny z rodziny Solanaceae (bakłażany, pomidory, pęcherzyca). W zależności od klimatu daje 1-2 pokolenia rocznie. Rozmnażanie jest biseksualne.

Robaki obłe charakteryzują się ostrym dymorfizmem płciowym (dwie różne formy osobników w ramach tego samego gatunku). Samica ma 380–1070 µm długości i 275–965 µm szerokości. Kolor ciała jest perłowobiały, kształt półkulisty lub owalny. W trakcie rozwoju kolor zmienia się z białego na żółty. Podczas przejścia do stadium cysty samica staje się złocista.

Długość samca 890–1270 µm, szerokość 31–46 µm. Ciało jest robakowate, zwężone na końcach.

Larwa ma 366–570 µm długości i 18–26 µm szerokości. Korpus jest zwężony po obu stronach.

Witalna aktywność dorosłych odbywa się wewnątrz kłącza ziemniaka w temperaturze + 15 ... + 20 ° C. Samce nie żerują. Ich głównym zadaniem jest znalezienie samicy i zapłodnienie jej w ciągu 10 dni. Potem mężczyzna umiera.

Jedna samica rozmnaża 200–1000 jaj, które zimują w cystach (martwa samica z jajami). Cysta łatwo opuszcza korzenie i pozostaje w glebie do wiosny. W temperaturze powietrza + 12 ° C pojawiają się larwy i infekują ziemniaki.

Jedno pokolenie rozwija się w ciągu 38–48 dni. Mokra pogoda z długotrwałymi deszczami sprzyja intensywnemu rozmnażaniu i rozwojowi nicienia ziemniaczanego.

Gatunki nicieni

Istnieje kilka rodzajów glisty: złote, łodygowe, blade, żółciowe, liściowe. Ziemniaki są podatne na infekcje nicieniami złocistymi.

Złoty

Szkodnik przenika do kłącza i odżywia się sokami roślinnymi. Utrudnia to dotarcie składników odżywczych do łodyg, zieleni i młodych bulw. Krzew ziemniaczany zaczyna wysychać z dolnych liści. Bulwy są małe lub wcale. Kłącze jest silnie rozgałęzione. Ludzie nazywają to zjawisko brodą.

Samce przypominają małe robaki. Ciało samicy jest kuliste; 384 dni po zapłodnieniu jest wypełnione jajami. Jesienią robi się ciemno, nabiera złocistobrązowego koloru.

Na zdjęciu złoty nicień ziemniaczany.

Trzon

Robak ten ma tylko 1,7 mm i infekuje łodygi i bulwy ziemniaka. Na porażonej bulwie są wyraźnie widoczne małe ciemne plamy. Pod skórą widoczne są obszary luźnego, jasnego miąższu. Powierzchnia jest pokryta pęknięciami, pod nią tworzy się sucha gnicia.

Nicienie łodygowe rozwijają się, gdy występuje nadmierna wilgoć. Robak pasożytuje w wilgotnych piwnicach, pełzając od bulwy do bulwy, infekując cały materiał nasadzeniowy.

Blady

Blady nicień ma cykl rozwojowy podobny do tego u nicienia złotego i różni się tylko kolorem. W tym przypadku białe ciało kobiety nabiera brązowego odcienia.

Są pierwsze oznaki porażki bolesny wygląd krzewów. Na takich roślinach powstają nie więcej niż 3 łodygi, które przedwcześnie żółkną. Infekcja rozprzestrzenia się w górę, zaczynając od dolnych liści i stopniowo obejmuje cały krzew.

Na chorym krzaku powstaje niewielka ilość małych ziemniaków o wadze nie większej niż 40 g.

Galusowy

Nicień żółciowy infekuje korzenie i bulwy ziemniaka. Pasożytuje na uprawach dyni: dyni, dyni, melonach, dyniach. Na bulwach pojawiają się guzy, niekiedy narośla o średnicy do 3 cm, zakażonej roślinie brakuje składników odżywczych i wilgoci.

Arkusz

Najmniejszy gatunek nicieni. Długość robaka nie przekracza 1 mm. Ciało jest bezbarwne. Szkodnik porusza się wewnątrz zainfekowanej rośliny, wywołując przyczepienie się infekcji wirusowych.

Nicienie liściaste pasożytują nie tylko na ziemniakach, ale także na chryzantemach i pomidorach.

Na liściach pojawiają się żółtawe plamy. Wkrótce warzywa wysychają i odpadają. Robak przenosi się przez rany na roślinie.

Objawy porażki

Niebezpieczeństwo związane z nicieniem ziemniaczanym leży w utajonym przebiegu choroby. Pierwsze oznaki pojawiają się, gdy liczba szkodników osiągnie punkt krytyczny. Na plantacji ziemniaka pojawiają się „łyse plamy”: wśród zielonej masy widoczne są żółte i suche krzewy. Bulwy stają się mniejsze.

Pod lupą widoczne są małe okrągłe cysty przypominające ziarenka piasku. Często są niewidoczne, ale przy najmniejszym podejrzeniu lepiej oddać zwiędły krzew do laboratorium.

Jak radzić sobie ze szkodnikiem

Nicienie ziemniaczane definiuje się następującym wyrażeniem: „Nie pali się w ogniu, nie tonie w wodzie”. Do walki szkodnik jest to bardzo trudne, w tym celu wykonują cały szereg działań, w tym techniki agrotechniczne i zabiegi chemiczne. Jednocześnie w żaden sposób nie gwarantujemy absolutnej skuteczności. Rolnicy z krajów UE mają duże doświadczenie w zwalczaniu nicieni, biorąc pod uwagę, że pojawił się tam wcześniej niż w Rosji.

Odniesienie. Jeśli Twoja witryna znajduje się w strefie kwarantanny, przestrzegając szeregu zasad, będziesz w stanie wyhodować doskonałe ziemniaki. Należy pamiętać: produkt z takiej strefy służy do gotowania, ale nie jest sprzedawany w innych regionach.

Ostateczne zwycięstwo nad nicieniem ziemniaczanym zajmie ponad dekadę ciągłej pracy, ale populację szkodników można zmniejszyć w ciągu 1-2 lat.

Jeśli na 100 cm3 gleby nie ma więcej niż 3-5 cyst, ziemniaki nie zaszkodzą. Znaczący spadek plonów obserwuje się, gdy na 100 cm3 gruntu znajduje się 10-16 cyst.

Metody agrotechniczne

Do zwalczania szkodnika stosuje się proste, ale skuteczne metody agrotechniczne i zapobiegawcze:

1. Płodozmian. Ziemniaki nie są sadzone na tym samym obszarze przez kilka lat z rzędu. Nawet jeśli uprawa jest sadzona w jednym miejscu nie częściej niż raz na 3-4 lata, poważny wzrost populacji nicieni nastąpi nie wcześniej niż za 40-45 lat.
2. Odmiany odporne na szkodniki sadzi się tylko przez 3 lata z rzędu, w następnym roku wybierają zwykły materiał do sadzenia. Jest inna opcja - uprawiać tylko rośliny o wysokim stopniu ochrony, ale zmieniać odmiany co 4 lata.
3. Jesienią wierzchołki ziemniaków i chwasty z zakażonego obszaru są zbierane i spalane z zachowaniem środków ostrożności. Narzędzie robocze dezynfekuje się 4% roztworem formaliny.
4. Jesienią i wiosną gleba jest nawożona mocznikiem. Azot jest szkodliwy dla nicieni ziemniaka. Przy niewielkim rozprzestrzenianiu się szkodnika na miejscu wykopują dołek, zrzucają do niego wierzchołki i chwasty, wszystko przykrywają mocznikiem (5-6 kg / 1 m3 zielonej masy) i posypują glebą z „czystego” obszaru.
5. Do sadzenia wybiera się zdrowy materiał. Bulwy myje się i traktuje roztworem nadmanganianu potasu (0,5 g / 10 l).
6. Podczas wysiadania dodaj 1 łyżkę do otworów. l. ptasie odchody. Przygotowuje się roztwór ze świeżych odchodów w stosunku 1:10 i podlewa powierzchnię.
7. Przy łóżkach sadzi się żyto, fasolę, groszek, nagietki, koniczynę i musztardę. Korzenie tych roślin wydzielają substancje szkodliwe dla nicieni.Jeśli żyto zostanie zasiane na polu w drugiej dekadzie, nawet 90% larw zostaje zniszczonych, a zgniła słoma służy nawóz na wiosnę. Na korzeniach roślin strączkowych tworzą się guzki zawierające azot. Nasiona dodaje się bezpośrednio do dołków lub sadzi między rzędami ziemniaków.
8. Obrączkowane (dżdżownice) są naturalnymi wrogami nicieni. Zwiększenie żyzności gleby stwarza korzystne warunki do ich rozmnażania.

Metoda chemiczna

Gdy nicienie ziemniaczane są szeroko rozpowszechnione, stosuje się chemikalia. Przetwarzanie przeprowadza się 6 tygodni przed posadzeniem kultury, zgodnie z zaleceniami producenta.

Do niszczenia nicieni stosuje się potężne fungicydy: chloropikrynę, bromometan (bromek metylu), Nemagon. Fundusze te są uwalniane w postaci trujących gazów. Służą do obróbki gleby i materiału siewnego. Wnikając do układu oddechowego robaków, toksyny powodują ich śmierć. Praca wykonywana jest w środkach ochrony skóry i dróg oddechowych.

Preparaty na bazie nematocydów fosforoorganicznych (Lindan, Karbofos, Phosphamide) służą do eliminacji nicieni łodyg i liści. Przygotowane roztwory nawadniają materiał nasadzeniowy.

Ważny! Biorąc pod uwagę wysoką toksyczność leków przeciwko nicieniowi ziemniaczanemu, lądowanie bulwy na obszarach traktowanych są produkowane w ciągu 20-50 dni.

Produkty biologiczne „Basamil”, „Fitochit”, „Nematofagin BT”, „Pecilomycyna” nie działają toksycznie na bulwy i są skuteczne przeciwko szkodnikom.

Sposoby ludowe

Jedną z najskuteczniejszych ludowych metod pozbycia się nicieni jest zalanie gleby wrzącą wodą. Żadne napary ziołowe i wywary nie poradzą sobie ze szkodnikiem.

Zainfekowany obszar jest równomiernie podlewany wrzątkiem na głębokość 20 cm, a na wierzch naciąga się folię. Spowoduje to wolniejsze chłodzenie ziemi. Metoda niszczy robaki, które osiedlają się tylko w górnej warstwie gleby. Nicienie pasożytując w głębokich warstwach przenoszą się do innej części ogrodu.

Szkoda dla ludzi

Szkodnik nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Jednak bulwy dotknięte nicieniem są niepożądane: tracą smak i nabierają nieatrakcyjnego wyglądu.

Odmiany ziemniaków odporne na nicienie

W tabeli przedstawiono odmiany odporne na nicienie. System korzeniowy roślin jest odporny na pasożyty, zabijając około 80% robaków.

Wniosek

Nicienie ziemniaczane to podstępny szkodnik, który może pozostawić ogrodnika bez uprawy, jeśli środki zwalczania nie zostaną podjęte na czas. Trudno go zniszczyć, ale przestrzeganie zasad techniki rolniczej i środków zapobiegawczych (płodozmian, zbieranie wierzchołków i chwastów, dezynfekcja materiału siewnego, selekcja odmian odpornych na szkodniki, nawożenie azotem), traktowanie ziemniaków fungicydami na bazie nematocydów fosforoorganicznych i toksycznych gazów, podlewanie rabat wrzątkiem znacznie ogranicza populacja robaków.