Jak rosną szparagi: uprawa na świeżym powietrzu i opieka dla początkujących

Stołówka szparag - krewny szparagów domowych. To cenne i pożywne warzywo. Jego pyszne kiełki zawierają witaminy A, C, z grupy B, żelazo, wapń, sód, magnez, mangan, miedź i selen. Chociaż szparagi są wymagającą uprawą, ich uprawa nie wymaga poważnych kosztów materiałowych i fizycznych.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej, jak samodzielnie uprawiać szparagi.

Jak szparagi rosną w ogrodzie

Pierwszą rzeczą, o której powinien dowiedzieć się mieszkaniec lata decydujący się na sadzenie szparagów: smaczne zbiory otrzyma dopiero w trzecim roku uprawy... Wynika to z biologicznych cech rośliny.

Do sadzenia szparagów wybierz miejsce słoneczne, chronione przed przeciągami. Gleby piaszczyste i słabe nie będą działać. Idealna gleba jest luźna, ma neutralną kwasowość i jest bogata w próchnicę.

Odniesienie! Szparagi to przysmak utożsamiany z karczochami i truflami.

Zdjęcie przedstawiające wzrost szparagów:

Daty lądowania

Przed sadzeniem szparagów gleba jest wstępnie przygotowana. Nasiona tej rośliny warzywnej wytrzymują nawet silne mrozy, dlatego szparagi wysiewa się zarówno wiosną, jak i przed zimą.

Na wiosnę

Wykopujemy grządkę na szparagi, dodajemy zgniły obornik (5-8 kg na m2) i wapno, aby zneutralizować kwaśną glebę. Jeśli gleba jest ciężka, poluzowuje się ją torfem lub piaskiem.

Wysiewane pod koniec kwietnia sadzonki pojawią się po majowych wakacjach. Wczesną wiosną średnie temperatury w ciągu dnia są stosunkowo niskie, gleba nie ma czasu na wyschnięcie, a szparagi rosną razem. Kultura uwielbia przestrzeń: tylko 4 rośliny mieszczą się na 1 m2.

Wzór sadzenia: 30 cm między roślinami i 60 cm między rzędami.

Jesienią

Podczas zimowego siewu szparagów materia organiczna nie jest wprowadzana do gleby.

Kopiąc ziemię, dodaj mieszankę nawozów mineralnych (na 1 m2):

• superfosfat - 60 g;
• siarczan potasu - 30 g;
• siarczan amonu - 20 g.

Schemat sadzenia jest taki sam jak na wiosnę. Nad każdym, obok upraw, tworzy się mały kopiec, jak podczas hillingowania. To ochroni uprawy przed mrozem.

Odniesienie! W jednym miejscu bez przeszczepy szparagi dorastają do 20 lat.

Przygotowanie nasion

Nasiona szparagów mają gęstą skorupę. Czynnik ten zapobiega dawaniu przez kulturę szybkich i przyjaznych pędów. Aby rośliny kiełkowały szybciej, nasiona są wstępnie zaprawiane. Istnieje kilka sposobów, aby je „obudzić”:

1. Wertykulacja okrywy nasiennej. Biorą drobnoziarnisty papier ścierny i lekko spiłowują skorupę materiału do sadzenia.
2. Moczenie w ciepłej wodzie przez 2-3 dni. Każdego ranka woda jest zastępowana świeżą wodą. Tkanka jest utrzymywana w cieple (optymalna temperatura do kiełkowania to + 22 ... + 24 ° C). Następnie nasiona umieszcza się w mokrym piasku lub trocinach na 7 dni. W tym okresie wykluwają się.

Szparagi uprawia się metodą rozsadową i bez sadzonek. W pierwszej wersji siew odbywa się w marcu - lutym. Sadzonki rosną powoli, w ciągu 1,5 miesiąca osiągają zaledwie 15 cm, jeśli nie można wyhodować sadzonek w warunkach mieszkalnych, na przełomie maja i czerwca nasiona sadzi się w ziemi.

Sadzenie nasion w otwartym terenie

Nasiona sadzi się na łóżku o luźnym, lekkim składzie mechanicznym i nawożonej glebie zgodnie ze schematem:

• głębokość osadzenia - 1-2 cm;
• odległość między roślinami wynosi 5–7 cm;
• rozstaw rzędów - 25-30 cm.

Uwaga! Po wysianiu szparagów bądź cierpliwy: przysmak wyrośnie w ciągu 30–45 dni.

Dalsza opieka

Kiełki szparagów pojawiają się wczesną wiosną i mogą być białe, fioletowe, różowawobiałe lub zielone. Zależy to nie tylko od cech wybranej odmiany, ale także od warunków wzrostu i terminu zbioru.

Młode pędy są przerzedzone, pozostawiając najsilniejsze i najzdrowsze. W pierwszym roku szparagów nie przesadza się, aby dobrze wyrosły i wzmocniły się. Kultura nurkuje w stałe miejsce po 1-2 sezonach.

Uprawa i pielęgnacja szparagów na wolnym powietrzu obejmuje standardowe praktyki rolnicze:

1. Aktualny podlewanie - szparagi nie lubią zarówno suchej gleby, jak i stojącej wody.
2. Regularny karmienie - miesiąc po wykiełkowaniu szparagi zapładnia się naparem dziewanny (1: 5). Po zbiorach corocznie aplikuje się mieszankę nawozów mineralnych, składającą się z superfosfatu, mocznika i soli potasowej.
3. Pielenie chwasty - należy je usunąć w pierwszym roku, inaczej słabe kiełki szparagów po prostu umrą.
4. Rozwolnienie wierzchnia warstwa gleby po podlaniu i odchwaszczaniu.
5. Hilling - od tego zależy kolor i smak części jadalnej. Posługiwać się zielone i wybielone pędy. W przypadku zielonych szparagów nie jest wymagane hilling. Każdej wiosny wylewa się ją żyzną glebą (warstwą 5-7 cm). Aby uzyskać białe kiełki wczesną wiosną, szparagi są nakładane luzem. Wysokość grzbietu ściółki wynosi co najmniej 25–30 cm, a jako ściółkę stosuje się suche trociny.

Jesienią szparagi przycina się blisko ziemi. Aby chronić korzenie przed zamarzaniem, na zimę przykrywa się je słomą, trocinami lub torfem.

Zwalczanie chorób i szkodników

Najbardziej niebezpieczne szkodniki dla kultury to:

1. Chrząszcz liściowy szparagów - mały ciemnoniebieski chrząszcz z cienką czerwoną obwódką na grzbiecie. Żuk atakuje wiosną rośliny, zjadając liście i pędy. W jednym sezonie szkodniki dają 2-3 pokolenia. Jeśli nie będziesz z nimi walczyć, możesz zostać bez plonu.
2. Mucha szparagi- mała muszka w kolorze brązowym, do 7 mm długości. Osoba dorosła składa jaja w pędach szparagów. Z jaj wyłaniają się larwy, które rozwijają się w łodygach, aktywnie zjadając rdzeń. Jadalne mięsiste pędy gromadzą się i czernieją. Na środkowym pasie mucha jest rzadka, rozpowszechniona głównie na południu Rosji, na terytorium Ukrainy i Gruzji.
3. Grzechotka do szparagów- chrząszcz jest czarno-czerwony z białymi lub żółtawymi kropkami na grzbiecie (od 6 do 12 w zależności od odmiany). Ukazuje się na południu Rosji. Hibernuje na pędach szparagów.

Najprostszym, ale nieskutecznym sposobem radzenia sobie z owadami jest ręczne zbieranie. Rośliny opryskuje się musztardą lub suchym popiołem.

Jako chemiczną ochronę przed szkodnikami dobrze sprawdziły się następujące leki: „Actellik”, „Tagor”, „Lambda-S”. Ten ostatni zabija owady w ciągu kilku minut.

Choroby szparagów występują z reguły z powodu błędów w pielęgnacji i pogorszenia warunków pogodowych (nadmierne podlewanie, długotrwałe deszcze, wysoka wilgotność w połączeniu z niską temperaturą powietrza):

1. Fusarium. W czerwcu gałązki szparagów żółkną, więdną i wysychają. U podstawy łodygi na pędach widoczne są fioletowe lub brązowe plamki z białym puszystym nalotem.
2. Rdza. Na łodygach wystających ponad powierzchnię liścia pojawiają się żółto-brązowe plamy. Chore krzaki pozostają w tyle w rozwoju i nie dają nowego wzrostu. Pod koniec lata żółkną wcześniej niż inne.
3. Cerkosporoza. Na liściach pojawiają się szare plamy z ciemnym nalotem i czerwono-brązową obwódką.
4. Czerwona zgnilizna korzeni. W zakażonych szparagach szyjka korzeni i korzenie obumierają. Te części roślin pokryte są czerwonymi pajęczynami - strzępkami grzybów.

Wszystkie choroby wywoływane są przez różnego rodzaju grzyby. Jeśli infekcja nie jest silna, wystarczy jednorazowe podanie leku Fundazol. Dozowanie wynosi 20 g na 10 litrów wody. Po zabiegu dotknięty obszar przykrywa się folią. W przypadku ciężkiej infekcji będziesz musiał założyć nową plantację.

Jako środek zapobiegawczy przeciwko chorobom grzybiczym zaleca się:

• coroczne wprowadzanie do gleby produktów biologicznych („Fitosporin”, „Trichodermina”);
• przetwarzanie kultury wiosną i jesienią za pomocą roztworu płynu Bordeaux;
• jednolite podlewanie;
• regularne odżywianie mineralne (brak potasu i nadmiar azotu zwiększają podatność kultury na wiele grzybów);
• odwodnienie terenu z bliskim występowaniem wód gruntowych.

Ważny! Chemię stosuje się dopiero po zebraniu jadalnych pędów.

Żniwny

W trzecim roku życia zbiera się pierwszy plon. Cięcie rozpoczyna się na początku maja, przed otwarciem główek roślin. W przypadku uprawy bielonych szparagów o ich położeniu w ziemnych kopcach decydują pęknięcia w redlinie. Na ich miejscu ostrożnie grabią ziemię i odcinają białe pędy. Cięcie przeprowadza się rano lub wieczorem, raz na 2 dni.

W pierwszym roku zbiorów nie więcej niż 5 łodyg jest usuwanych z jednego krzewu, aby rośliny nie wyczerpały się. Dorosłe krzewy dają do 30 pędów na cały sezon.

Jak prawidłowo przechowywać

Zebrane szparagi zawija się w czystą, wilgotną szmatkę i wkłada do lodówki. Szparagi są przechowywane do 1-3 miesięcy. Aby wydłużyć okres trwałości uprawy zamrażać lub konserwowanie w solance.

Ważny! Umieść szparagi w lodówce pionowo, aby się nie odkształcały, z dala od silnie pachnących potraw.

Metody reprodukcji

Rozmnażanie wegetatywne szparagów jest dużo bardziej wydajne niż siew w gruncie. W tym przypadku ponad 80% posadzonych roślin zapuszcza korzenie i zapuszcza korzenie.

Według podziału

Do rozmnażania nadają się małe, ale grube, dobrze rozwinięte kłącza poziome. Wczesną wiosną kroi się je na 2-3 części, tak aby każda zawierała 2-3 pąki. Plastry posypuje się kruszonym węglem. Każda działka jest sadzona na stałe w przygotowanej wcześniej glebie.

Sadzonki

Przy masowym rozmnażaniu szparagów sadzonki z zeszłorocznych pędów są cięte od marca do czerwca. Każdy powinien mieć 3-4 pąki. Ścięte gałęzie sadzi się w piasku w celu ukorzenienia, przykrywa folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Rano i wieczorem sadzonki są wentylowane, spryskiwane ciepłą wodą. Ukorzeniają się po 30–40 dniach, po czym rośliny przesadza się do doniczek lub od razu na stałe miejsce.

Ważny! W celu szybkiego przeżycia sadzonek ich dolne części są sproszkowane "Kornevinem".

Cechy destylacji

Aby zimą ucztować na szparagach, późną jesienią wykopuje się je wraz z grudą ziemi. Robią to tylko wtedy, gdy wszystkie pędy są suche.

Kula korzeniowa jest sadzona w obszernym pudełku (pojemniku, doniczce) z żyzną glebą. Wymagane parametry kontenera: długość i szerokość - 50 cm; głębokość - 20-30 cm Kłącza prostuje się i posypuje tą samą ziemią. Nasadzenia są obficie podlewane, przykrywane folią zatrzymującą wilgoć. Optymalna temperatura w pomieszczeniu to + 18… + 20 ° C. Uprawa dojrzeje za 1,5 miesiąca.

Najlepsze odmiany na otwarty teren

Do uprawy szparagów w ich letnich domkach hodowcy wyhodowali wiele odmian i mieszańców:

1. Argenteil - wczesne dojrzewanie i jedyna odmiana polecana do destylacji w domu. Różni się dużymi białymi pędami o niskiej zawartości włókien. Dojrzewa na początku maja. Szparagi są wytrzymałe i owocne.
2. Wczesny żółty - wczesna dojrzała odmiana rosyjskiej selekcji z żółtymi pędami i mleczną, delikatną miazgą.
3. Tsarskaya - daje białe grube (do 2 cm) i wysokie (do 16 cm) pędy. Cechy odmiany: odporność na suszę, mrozoodporność, wysoka odporność na choroby grzybowe.
4. Śnieżna głowa - szparagi sezonowe z zielonkawo-różowymi pędami. Łuski są bladofioletowe. Miąższ jest delikatny, podobny w smaku do zielonego groszku.
5. Martha Washington - interesująca odmiana średnio wczesna o fioletowej lub czerwono-fioletowej barwie pędów. Odporna na rdzę, zalecana do uprawy w regionach o dużej wilgotności i wymuszeniu cieplarnianym.
6. Chwała Braunschweiga Odmiana późna o długich, białych pędach. Plon jest wysoki - do 12 pędów w sezonie z jednej rośliny. Idealny do konserw.

Wniosek

Szparagi w kraju są często uprawiane jako roślina ozdobna, ale na próżno: technologia rolnicza tej uprawy warzyw jest dość prosta, obejmuje standardowe techniki (podlewanie, nawożenie, hilling, spulchnianie).

Szparagi sadzi się zarówno wiosną, jak i przed zimą, monitorują żyzność gleby, zapobiegają chorobom i szkodnikom. Zbiór smacznych i zdrowych sadzonek odbywa się tylko przez 3 lata.