Opis odmiany agrestu Beryl: zalety i wady, cechy pielęgnacyjne

Beryl to zimotrwała odmiana agrestu przeznaczona do uprawy w trudnych warunkach klimatycznych. Popularność zyskał dzięki bezpretensjonalności, wydajności i smaku jagód. Podajemy szczegółowy opis odmiany agrestu Beryl i omawiamy technologię rolniczą tego krzewu owocowego.

Co to za odmiana agrestu

Odmiana agrestu Beryl została opracowana w latach 70-tych. XX wiek w South Ural Research Institute w wyniku skrzyżowania odmian Malachite i Nugget. Autorem opracowania był dr Ilyin. Kultura została wprowadzona do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej w 1998 roku, po czym odmiana została przeznaczona dla regionów Uralu i Zachodniej Syberii.

Charakterystyka i opis krzewów

Krzewy agrestu charakteryzują się średnią wysokością (do 1 m) i umiarkowanym rozłożeniem korony. Dolna część pędów pokryta jest słabymi pojedynczymi cierniami skierowanymi w dół, co ułatwia zbiór. Duże zielone liście mają gładką powierzchnię. Agrest owocuje aktywnie przez 5 lat po posadzeniu.

Odniesienie. Wydajność wynosi od 8 do 10 kg jagód z krzaka.

Wytrzymuje spadki temperatury do -38 ° C, a także krótkie okresy suszy. Nie lubi nadmiernej wilgoci. Ma dobrą odporność, jest odporny na mączniaka prawdziwego i zgniliznę owoców, ale często jest narażony na septorię.

Charakterystyka i opis owoców

Jasnozielone jagody Berylu są kuliste. Ich waga sięga 9 g. Skórka jest cienka, ale mocna, miąższ soczysty. W smaku słodki z lekką kwaskowatością. Owoce dobrze znoszą transport, nie tracąc przy tym swojej prezentacji. Jagody wykorzystywane są zarówno w postaci naturalnej, jak i do produkcji deserów, sosów, marynat i napojów alkoholowych. W tradycyjnej medycynie agrest jest głównym składnikiem leków. Owoce wykorzystywane są również w kosmetyce do wyrobu kremów, peelingów, maseczek, balsamów.

Zalety i wady odmiany

Wśród zalet tej odmiany są:

• mrozoodporność;
• zdolność do wytrzymania krótkotrwałej suszy;
• niezmiennie wysoka wydajność i doskonały smak owoców;
• odporność na mączniaka prawdziwego;
• cechy układu cierni, a także ich niewielka liczba;
• płodność;
• dobra transportowalność w okresie dojrzałości technicznej;
• wszechstronność stosowania jagód;

Wady tej odmiany nazywane są:

• predyspozycja do septorii;
• ryzyko trafienia przez bocianki;
• spadek plonów w przypadku naruszenia technologii rolniczej;
• słaba jakość przechowywania dojrzałych jagód.

Rosnąca technologia

Agrest Beryl rośnie na glebach o dobrej wilgotności i przepuszczalności powietrza (gliniaste i gliniaste, piaszczysto-gliniaste) o umiarkowanym poziomie kwasowości (4,6-5,0 pH). Nie lubi gleb bagiennych z bliskim występowaniem wód gruntowych. Do sadzenia wybierz obszar oświetlony słońcem i chroniony przed przeciągami. Pielęgnacja krzewów polega na standardowych zabiegach: podlewanie, karmienie, przycinanie, zapobieganie uszkodzeniom choroby i szkodniki.

Uwaga! Najwygodniejsze dla agrestu są nawy drzew posadzonych na nasłonecznionych wysokościach.

Warunki i zasady lądowania

Agrest sadzi się zarówno wczesną wiosną po rozmrożeniu i podgrzaniu gleby, jak i jesienią, we wrześniu - październiku, 2-3 tygodnie przed początkiem przymrozków. Podczas sadzenia krzewu przestrzegaj następującej kolejności:

1. Przygotowywane są doły do ​​sadzenia o wymiarach 40x40x40 cm.
2. Otwory w rzędzie są rozmieszczone w odstępach 1,5 m, a sąsiednie rzędy w odległości 2 m od siebie.
3. Aby wypełnić dół do sadzenia, przygotowuje się mieszankę gleby ze zwykłej gleby, wiadra zgniłego obornika, 1 łyżki. popiół drzewny, 30 g superfosfatu i 20 g fosforanu potasu.
4. Przed sadzeniem wierzchołki pędów są trochę odcinane, korzenie są skracane i proces stymulant tworzenia korzeni.
5. Niewielką ilość przygotowanego podłoża wlewa się do otworu do sadzenia, tworząc z niego kopiec.
6. Sadzonka umieszczana jest na podwyższeniu, ostrożnie rozprowadzając korzenie wzdłuż zboczy.
7. Wypełnij puste przestrzenie mieszanką gleby, lekko ubijając każdą warstwę.
8. Nasadzenia są podlewane i przykrywane naturalną ściółką (słoma, trociny, suche liście lub zgniły obornik).

Dalsza pielęgnacja polega na podlewaniu, karmieniu, przycinaniu i zwalczaniu szkodniki.

Podlewanie

Regularne podlewanie jest ważne podczas pączkowania, kwitnienia, a także podczas aktywnej fazy rozwoju owoców. Dlatego agrest podlewa się u nasady co najmniej 1 raz w tygodniu w ilości 1 wiadra wody na każdy krzew. Jednocześnie starają się chronić liście i pędy przed spadającymi kroplami. Po każdym zabiegu następuje spulchnienie gleby podczas usuwania chwastów.

Ważny! Na 2 tygodnie przed rozpoczęciem zbioru zatrzymuje się nawilżanie gleby pod krzakami.

Top dressing

Aby osiągnąć wysokie plony, uciekają się do karmienia. Pod koniec wiosny do gleby wprowadzane są płynne nawozy bogate w azot, dziewanny, odchody kurczaków i mocznik. Pod koniec kwitnienia, w czerwcu, nawożenie odbywa się nawozami potasowo-fosforowymi, dodając pod każdym krzakiem 20 g fosforanu potasu lub 30 g superfosfatu. W pierwszej połowie lipca glebę pod agrestem wysypuje się azotanem magnezu w ilości 20 g substancji na wiadro wody. Jesienią krzewy są ponownie karmione nawozem fosforowo-potasowym w takiej samej dawce jak latem.

Przycinanie

Każdego roku wczesną wiosną agrest dezynfekowany jest. Usuwanie suchych, chorych i starych pędów pozwala uniknąć zgrubienia nasadzeń i osłabienia roślin, a także zgniatania jagód. Pędy z bieżącego roku skracane są o 1/3 długości. Z podstawowych łodyg pozostały tylko 4 najsilniejsze, reszta jest wycięta.

Przeczytaj także:

Bezpretensjonalna odmiana agrestu "Yarovaya" w pielęgnacji.

Słodka, mrozoodporna odmiana agrestu angielskiego żółtego.

Słodka i soczysta odmiana agrestu Yubilyar.

Choroby i szkodniki

Odmiana Beryl jest odporna na gnicie owoców i mączniaka prawdziwego. Jednak przy niewłaściwej pielęgnacji prawdopodobieństwo wystąpienia chorób grzybiczych pozostaje. Tak więc przy nadmiernej wilgoci i zgrubieniu nasadzeń pojawia się septoria, objawiająca się plamami na liściach i pędach. Miejsce uszkodzenia zwiększa się z czasem, tworząc gęsty nalot, co prowadzi do wysuszenia i opadania liści. Środki zapobiegania chorobom grzybiczym obejmują:

• kopanie gleby;
• przerzedzenie gałęzi;
• zapłodnienie;
• czyszczenie i niszczenie opadłych liści;
• leczenie fungicydami.

Krzewy rzadko są dotknięte szkodnikami. Wyjątkiem są bocianki, których larwy całkowicie niszczą wszystkie zielone części rośliny. Aby zwalczyć szkodniki, agrest traktuje się mieszaniną Bordeaux lub roztworem popiołu i mydła.

Zimowanie

W celu udanego zimowania agrestu przeprowadzane są prace przygotowawcze. Po odczekaniu, aż liście opadną, zgrabiają i niszczą wszystkie pozostałości roślinne. Wykop ziemię, usuń chwasty. Pnie są rozluźnione, jednocześnie osadzając w glebie nawozy fosforowo-potasowe. Pnie starsze niż 5 lat są cięte. Aby zapewnić ładunek wilgoci podzimny, gleba pod każdym krzakiem jest rozlewana 5-6 wiadrami wody. Młode rośliny są zgięte do ziemi i przypięte kołkami. Gleba wokół rośliny jest ściółkowana próchnicą.

Cechy uprawy w zależności od regionu

Specyfika uprawy agrestu zależy od cech klimatycznych danego regionu. Tak więc na Uralu i zachodniej Syberii krzew sadzi się dopiero wiosną po rozgrzaniu gleby.W regionach południowych sadzenie odbywa się nawet w październiku. Na Syberii kultura zimuje dobrze tylko pod śniegiem, podczas gdy na południu Rosji dodatkowe schronienie nie jest wymagane.

Reprodukcja

Agrest Beryl rozmnaża się przez nakładanie warstw i sadzonki. W pierwszym przypadku młode pędy są zginane do ziemi i układane poziomo, po czym są posypywane ziemią. Po pojawieniu się kiełków są one wyrzucane i podlewane. Wraz z nadejściem jesieni gałąź zostaje odcięta od krzaka, wykopana i podzielona na części. Każda powstała sadzonka jest przenoszona do stałego miejsca wzrostu.

Do reprodukcji silne młode pędy są wybierane przez sadzonki. Gałęzie są podzielone na części, tak aby każda z nich nosiła 4 pąki. Łodyga jest zagłębiana w luźną żyzną glebę, pozostawiając kawałek z jednym pączkiem nad powierzchnią. Wraz z nadejściem zimy jest osłonięty, a wiosną kontynuuje się dalszą uprawę, pozostawiając 2 rozwinięte pąki i nawilżając glebę w razie potrzeby. Następnej wiosny sadzonka jest przeznaczona do stałego miejsca wzrostu.

Recenzje letnich mieszkańców

Beryl zyskał największą popularność wśród letnich mieszkańców rejonów ryzykownych upraw. Oto kilka recenzji.

Aleksander, Czelabińsk: „Odmiana zadowoliła mnie swoją wydajnością i doskonałym smakiem. Podczas zbioru nie czułem ukłuć cierni. Ale gałęzie mają tendencję do rozprzestrzeniania się na ziemi, więc nie możesz się obejść bez podpory ”.

Antonina, Tiumeń: „Agrest jest w pełni dojrzały podczas krótkiego północnego lata. Jagody są słodkie i aromatyczne. Niektóre zjadano w ich naturalnej postaci, resztę wysyłano na kompoty owocowe i dżem ”.

Igor, Jekaterynburg: „Każdej wiosny obrabiam krzaki siarczanem miedzi i odcinam stare gałęzie. Agrest nigdy nie zachorował. Radzę wszystkim nie oszczędzać miejsca i trzymać się wymaganej odległości między krzakami. ”

Wniosek

Agrest Beryl przeznaczony jest do uprawy w klimacie umiarkowanym i zimnym. Przy odpowiedniej technologii rolniczej owocuje w jednym miejscu przez 10 lat. Daje stabilny plon o wysokich właściwościach smakowych. Odporny na mączniaka prawdziwego i zgniliznę owoców. Z powodzeniem zimuje bez dodatkowego schronienia. Łatwe do odtworzenia. Nadaje się do uprawy domowej i przemysłowej.