Co to jest dobry agrest Commander (Vladil) i dlaczego warto go uprawiać
Agrest Commander jest z powodzeniem uprawiany w gospodarstwach prywatnych i przemysłowych. Główną zaletą tej odmiany jest brak kolców na pędach, co znacznie ułatwia zbiór i pielęgnację krzewów. Opowiemy szczegółowo o zawiłościach uprawy odmiany i jej wymaganiach agrotechnicznych, których należy przestrzegać, aby uzyskać wysokiej jakości zbiory.
Treść artykułu
Co to za odmiana agrestu
Commander (Vladil) to średnio wczesna odmiana agrestu. Jagody dojrzewają od końca maja do końca czerwca, zbiór zbierany jest od połowy lipca do końca sierpnia. Średnia wydajność - 3,7-6,9 kg z krzaka.
Odniesienie. W przypadku dużych zbiorów jagody są małe.
Owoce zbiera się w miarę dojrzewania, przy suchej i słonecznej pogodzie. Zbiory są sortowane, wszystkie uszkodzone jagody są odrzucane i suszone w ciągu 2-3 godzin. W temperaturze + 18 ° C i wilgotności powietrza 80% owoce Komandora są przechowywane przez 4-5 dni, w temperaturze + 5 ... + 8 ° C - tydzień.
Historia pochodzenia i dystrybucji
Agrest Komandor został wyhodowany w 1995 roku w Instytucie Uprawy Owoców i Ziemniaków Południowego Uralu przez profesora Vladimira Ilyina, na którego cześć otrzymał drugie imię Vladil.
Roślinami rodzicielskimi były odmiany afrykańskie i czelabińskie, z których dowódca przejął najlepsze cechy.
Odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji w 1995 roku i dopuszczona do uprawy w regionach północno-zachodnim, Wołgo-Wiatka, Środkowej Wołgi, Uralu i Zachodniej Syberii.
Charakterystyka i opis krzewów
Krzewy są mocne lub średniej wielkości (do 1,5 m), lekko rozłożyste, gęste. Pędy cienkie (o średnicy 2-5 cm), proste, bezwłose, prawie bez kolców, zielono-brązowe. Miejsca, które są pod słońcem przez długi czas, nabierają różowawego odcienia.
Pąki są owalne ze spiczastym końcem. Liście 3- lub 5-klapowe, o wypukłej podstawie, duże lub średniej wielkości, błyszczące, zielone, z tępymi i krótkimi zębami na krawędziach. Znajdują się naprzemiennie na jasnozielonych lub żółtawych, lekko owłosionych ogonkach średniej długości.
Kwiaty drobne, żółto-zielone, miseczkowate, zebrane w kwiatostany po 2-3 szt.
Odporny na temperatury
Odmiana mrozoodporna. Toleruje spadek temperatury powietrza do -25 ... -35 ° C, ale w warunkach niewielkich śnieżnych zim potrzebuje dodatkowego schronienia.
Odporność na wilgoć i suszę
Krzewy mogą wytrzymać krótkotrwałą suszę. Długotrwały (powyżej 10 dni) brak wilgoci wpływa negatywnie na rozwój i owocowanie roślin.
Odporność na choroby i szkodniki
Odmiana odporna na mączniaka prawdziwego, zarazę zarazy, antraknozę, ćmy i błonki. Mogą na nią wpływać rdza, kurczące się łodygi, biała plama, szara zgnilizna, choroba mozaikowa, pryszczarki, mszyce, ćmy, pajęczyny i pąki porzeczek oraz szkło porzeczkowe.
Charakterystyka i opis owoców
Jagody ważą średnio 5,6-7 g, pokryte są gładką, cienką i delikatną skórką w kolorze bordowo-brązowym.
Miąższ ciemnej maliny, soczysty, z niewielką ilością czarnuszki, charakteryzuje się słodkim smakiem z lekką kwaskowatością.
Obszar zastosowań
Jagody Vladila są spożywane na świeżo, używane do produkcji dżemów, dżemów i kompotów, mrożone i mielone z cukrem.
Zalety i wady odmiany
Zalety Vladila:
- stabilna wysoka wydajność;
- pędy bezkolcowe;
- odporność na szereg chorób i szkodników charakterystycznych dla kultury;
- odporność na suszę i mróz;
- brak skłonności do pękania owoców;
- możliwość uniwersalnego zastosowania jagód.
Wady odmiany:
- słaba przenośność;
- krótki termin przydatności do spożycia świeżych jagód.
Rosnąca technologia
Aby krzewy dobrze się rozwijały i owocowały, ważne jest prawidłowe i terminowe sadzenie sadzonek, wybranie najbardziej odpowiedniego miejsca na terenie i spełnienie wymagań agrotechnicznych odmiany.
Optymalne warunki
Kupując materiał do sadzenia, wybór dokonywany jest na sadzonkach 1- lub 2-letnich.
Instancje z otwartym systemem root powinny mieć:
- 2-3 silne przyrosty o maksymalnej wysokości 25 cm;
- uśpione pąki pachowe;
- pnie o jednolitym szarym kolorze;
- rozwinięty, zdrewniały i nie przesuszony kłącze o długości około 25 cm, składające się z kilku rdzeni i wielu dodatkowych wyrostków.
Nie powinno być liści.
Odniesienie. Sadzonki z otwartym systemem korzeniowym kupuje się maksymalnie 3 dni przed sadzeniem.
Rośliny o zamkniętych korzeniach powinny mieć 2-3 silne przyrosty o wysokości 30 cm (dla sadzonek jednorocznych) lub 40-50 cm (dla okazów dwuletnich) oraz pędy liściaste.
24 godziny przed sadzeniem sadzonki są badane, usuwane są wszystkie suche i uszkodzone obszary, pędy są cięte na 3 pąki, kłącze moczone jest przez 12 godzin w roztworze stymulatora wzrostu (Kornevin, Heteroauxin) z dodatkiem nadmanganianu potasu.
Do sadzenia wybiera się dobrze oświetlone miejsce, chronione przed zimnymi porywistymi wiatrami, o głębokości wód gruntowych 1,5-2 m.
Brak światła powoduje spadek plonu, a podmoknięcie gleby powoduje gnicie korzeni.
Uprawa preferuje luźne, lekkie, żyzne gleby o dobrej przepuszczalności powietrza i wilgoci oraz niskiej lub obojętnej kwasowości.
Sześć miesięcy przed sadzeniem miejsce jest oczyszczane z resztek roślinnych, wykopane na głębokość 40 cm, rozlane roztworem siarczanu miedzi (300 g substancji na 10 l wody) w ilości 1 l na 10 m2. m do dezynfekcji i na każde 1 mkw. m wprowadza się 10 kg humusu, torfu lub obornika i 100 g superfosfatu. Do gleby kwaśnej dodaje się dodatkowo mąkę dolomitową lub wapno.
Warunki i zasady lądowania
Dla Komendanta dopuszcza się sadzenie wiosną (marzec przed rozpoczęciem przepływu soków) i jesienią (do połowy października). Wiosną agrest sadzi się wszędzie, jesienią - tylko w regionach południowych.
Zasady lądowania:
- Na wybranym obszarze przygotuj rzędy w odległości 1,5 m od siebie.
- Co 1-1,2 m wykop w nich dołki o wymiarach 65 × 55 cm.
- Wypełnij co trzecią pożywną mieszanką gleby (połowa wykopanej gleby, 10 kg próchnicy lub zgniłego obornika, 250 g popiołu drzewnego, 300 g wapna w proszku i 30 g mocznika w przypadku sadzenia wiosennego.
- Wlej 10 litrów wody do dołów i pozostaw na 3-4 godziny.
- Umieść sadzonkę pośrodku dołka pod kątem 45 ° i wyprostuj jej korzenie.
- Wypełnij puste przestrzenie ziemią, tak aby kołnierz korzeniowy miał 5 cm głębokości.
- Podlewaj sadzonki w ilości 5-10 litrów wody na każdy krzew.
Po wyschnięciu gleby krąg pnia jest mulczowany kompostem zmieszanym z pozostałościami pożywki w stosunku 1: 1.
Dalsza opieka
Częstotliwość podlewania uzależniona jest od pogody: w upale krzewy podlewamy co 2 dni, w okresie chłodnym - co tydzień w ilości 3-5 litrów wody na każdą roślinę. 2 tygodnie przed zbiorem zmniejsza się podlewanie, aby skórka jagód nie stała się kwaśna.
Po podlaniu lub deszczu gleba jest spulchniana na głębokość 5 cm i oczyszczona z chwastów. Aby zatrzymać wilgoć, glebę ściółkuje się sianem lub kompostem.
Nawozy wprowadzane od 2 lat po posadzeniu agrestu według schematu:
- koniec kwietnia - napar z obornika (1 litr płynnej dziewanny lub 300 g odchodów kurczaka na 10 litrów wody);
- jesień, 20 dni przed mrozem - 100 g superfosfatu i 20 g soli potasowej na 1 mkw. m kręgu tułowia.
Powstawanie krzewów trenować przez pierwsze 3-4 lata. Przed sadzeniem pędy są skracane, a do następnego sezonu formuje się na nich 4-6 nowych narośli o długości do 40 cm. Spośród nich 3-4 rozwinięte pędy są wybierane i skracane o jedną trzecią, a reszta jest całkowicie odcinana.
Przez 2-3 lata po posadzeniu pędy korzeni są usuwane, pozostawiając 3-5 gałęzi, a na pędach jednorocznych pozostają 2 silne narośla. Począwszy od 4 roku życia krzewów przycinanie polega na usuwaniu gałęzi zagęszczających koronę i konkurujących z gałęziami szkieletowymi.
W przypadku krzewów w wieku 6 lat i starszych przeprowadza się przycinanie odmładzające, corocznie całkowicie odcinając 3 pędy, które przynoszą mało owoców i dają wzrost poniżej 30 cm rocznie.
Odniesienie. Aby zapobiec pękaniu gałęzi Vladila pod ciężarem uprawy, stosuje się specjalne podpory zainstalowane na początku i na końcu rzędu.
Możliwe problemy, choroby, szkodniki
Choroby i szkodniki, które mogą zainfekować krzaki dowódcy:
| Choroba / szkodnik | Oznaki | Leczenie / profilaktyka |
|---|---|---|
| Rdza | Na jagodach i wewnętrznej stronie liści pojawiają się pomarańczowe, ceglane lub miedziane guzki. | Przed kwitnieniem i po zbiorach rośliny opryskuje się tlenochlorkiem miedzi. |
| Kurczące się łodygi | Na korze pojawiają się pęknięcia z zarodnikami grzybów. | Suche łodygi są przycinane, wszystkie pęknięcia proces płyn bordeaux. |
| Biała plama | Na liściach pojawiają się jasnoszare plamy. | Liście i glebę spryskuje się płynem Bordeaux, „nitrofenem” lub siarczanem miedzi. W celu zapobiegania procedurę powtarza się po zbiorach i przed kwitnieniem. |
| Choroba mozaiki | Liście więdnięcie i opadanie, pojawienie się jasnozielonych lub żółtych pasków, kółek i plam wzdłuż wewnętrznych żył liści. | Nie ma lekarstwa. Zainfekowane rośliny są wykopywane i palone, miejsce obsadzane zielonym nawozem. |
| Szara zgnilizna | Opadanie i gnicie owoców, liści i pędów. | Dotknięte części roślin są odcinane, krzewy są traktowane Fitosporin. |
| Ćma | Gąsienice szarego koloru, które żywią się liśćmi. | Szkodniki zbiera się ręcznie, glebę oblewa się wrzątkiem wiosną, krzewy opryskuje naparem z rumianku „Dowódca”, „Aktellik”, „Kinmiks” lub „Iskra”. |
| Porzeczka żółciowa (pęd i liść) | Małe brązowe owady żywią się sokiem liściowym i drewnem, powodując wysychanie i łamanie pędów. | Przed kwitnieniem i po zbiorze owoców krzewy traktuje się "Fufanonem" lub "Karbofosem", w celu zapobiegania roślinom spryskuje się je naparem z piołunu, proszku musztardowego i wierzchołków pomidorów. |
| Szkło porzeczkowe | Są to gąsienice, które żyją w pęknięciach kory i zjadają drewno od wewnątrz. | Ziemię pod krzakami spulchnia się do głębokości 10 cm i rozsypuje się tam popiół drzewny, proszek musztardowy, mieloną czerwoną paprykę i pył tytoniowy. |
| Mszyca | Małe owady osiadają na wewnętrznej stronie blaszek liściowych i wysysają sok z liści. | Liście spryskuje się roztworem mydła do prania, naparem z ostrej papryki, lekami „Aktara”, „Karbofos”, „Aktellik”. |
| Roztocz porzeczkowy | Owad osiada w pąkach kwiatowych i liściowych i zjada je od wewnątrz. | Krzewy spryskuje się roztworem koloidalnej siarki. |
| Pająk | Szkodniki osiadają w dolnej części liści, wysysają z nich soki i oplatają je białymi pajęczynami. | Sadzonki opryskuje się "Commander", naparem z piołunu lub wierzchołków ziemniaków, traktuje akarycydami "Bankol", "Apollo" lub "Sunmight". |
Zimowanie
2,5-3 tygodnie przed mrozem, krzewami i ziemią proces siarczan miedzi, a 4 dni później przeprowadza się nawadnianie doładowujące wodę, wlewając 20-30 litrów wody pod każdy krzak.
Dzień później rośliny karmić superfosfat i sól potasowa, krąg pnia jest ściółkowany torfem lub słomą.
W przypadku zimy z małą ilością śniegu gałęzie są ugięte do ziemi, mocowane za pomocą metalowych wsporników i przykryte agrowłóknem.
Cechy uprawy w zależności od regionu
Wymagania opiekuńcze Komendanta nie zmieniają się w zależności od klimatu regionu. Jedyną różnicą jest czas lądowanie: sadzenie krzewów jesienią jest dopuszczalne tylko w regionach południowych.
Odmiany zapylające
Komandor to uprawa samozapylająca, która nie potrzebuje odmian zapylających. Jednak plon poprawia się, gdy kilka krzewów tej odmiany zostanie posadzonych na tym samym obszarze.
Reprodukcja
Najwygodniejszym sposobem odtworzenia Commander jest nakładanie warstw. Aby to zrobić, we wrześniu - październiku na 6-letnich krzewach wybiera się zerowe jednoroczne przyrosty, są one zginane do ziemi, mocowane za pomocą wsporników, posypywane warstwą gleby o wysokości 10 cm, podlewane, mulczowane trocinami i pielęgnowane jak dorosła roślina.
Jesienią, gdy warstwy kiełkują i zakorzeniają się, są oddzielane od rośliny rodzicielskiej, wykopywane i dzielone na części w zależności od liczby pędów. Każda część jest sadzona w oddzielnym pojemniku na torf, wypełnionym mieszaniną równych części piasku, torfu, kompostu i ziemi ogrodowej. Wiosną sadzonki sadzi się w stałym miejscu.
Vladil jest również rozmnażany przez sadzonki i dzielenie buszu.
Recenzje letnich mieszkańców
Ogrodnicy pozytywnie wypowiadają się o różnorodności.
Inga, Niżny Nowogród: „To bardzo przyzwoita odmiana. Na naszej stronie rośnie 5 odmian agrestu, ale przede wszystkim jemy Commander. Jego jagody, choć małe, są bardzo smaczne i łatwo je zbierać, ponieważ na pędach nie ma kolców ”.
Vera, Woroneż: „Początkowo odmiana nie zrobiła na mnie wrażenia, przez 4 lata w ogóle nie owocowała, a ja już myślałem o pozbyciu się krzewów. Ale potem gwałtownie zaczął rosnąć i zaczął produkować plony. Jagód jest dużo, nie mamy czasu na ich zjedzenie, więc robię z nich dżem i kompoty ”.
Wniosek
Commander, czyli Vladil, to średnio wczesna odmiana agrestu, której niezaprzeczalnymi zaletami są bezkręgowość pędów, stabilny plon, mrozoodporność, zdolność tolerowania krótkiej suszy oraz odporność na szereg chorób i szkodników. Wady tej odmiany obejmują krótki okres trwałości owoców i słabą przenośność.