Dlaczego czarna porzeczka jest czarna
Porzeczka to najbardziej rozpowszechniona uprawa jagód w naszym kraju. Od X wieku uprawiany był w ogrodach klasztornych przez mnichów z Rusi Kijowskiej. Od wieków spożywano jagody „z krzaka”, suszono je, gotowano, mrożono, przygotowywano nalewki, stosowano je w leczeniu chorób i poprawie skóry twarzy.
Czy to owoc czy jagoda, dlaczego czarna porzeczka jest czarna, gdzie rośnie i co się dzieje - to i wiele więcej zostanie omówione w artykule.
Treść artykułu
Co to jest porzeczka
Porzeczka jest dobrze zbadaną rośliną i została opisana przez botaników, hodowców i ogrodników amatorów. Z punktu widzenia nauki jest to krzew jagodowy z rodzaju Porzeczka (Ribes) z rodziny Agrest (Grossulariaceae).
Odniesienie! Agrest i różne rodzaje porzeczek należą do tego samego rodzaju.
Znanych jest ponad 190 gatunków tej rośliny. Najpopularniejsze, rosnące prawie we wszystkich domkach letniskowych i na prawie każdym wiejskim dziedzińcu, to porzeczka czarna i czerwona.
Nawet dzieci wiedzą, jak wygląda czarna porzeczka. Rozłożysty krzew średniej wielkości osiąga wysokość 1,5–2 m. Wkrótce po topnieniu wiosennym pokrywa go delikatna szmaragdowa zieleń. Na początku lata liście lekko ciemnieją, nabierają intensywnego zielonego odcienia, stają się gładkie w dotyku i lekko puszyste na dole.
Krzew kwitnie od maja do początku czerwca. Szarawo-różowe kwiaty, w kształcie dzwonków, zbierane są w grona-kwiatostany o długości do 5-10 cm.
Zbiór rozpoczyna się na początku lipca, kiedy większość owoców zaczerwieni się i lekko zmięknie. Jagody o słodko-kwaśnym smaku i specyficznym zapachu osiągają średnicę 1,5 cm, ich powierzchnia jest matowa lub błyszcząca w zależności od odmiany... Niebiesko-czarną barwę owoców nadają pigmenty barwiące - antocyjany.
Uwaga! 2 tygodnie po dojrzewaniu jagody czarnej porzeczki tracą do 70% swojej witaminy C.
Ogrodowa lub czerwona porzeczka jest mniej powszechną rośliną. Krzew o wysokości do 2 m pokryty ciemnozielonymi ząbkowanymi liśćmi. Niepozorne małe żółto-zielone lub czerwonawo-brązowe kwiaty zbiera się w pędzelku. Jasnoczerwone soczyste jagody o średnicy 8-12 mm, tworzące grona, mniejsze i bardziej kwaśne niż czarne.
Przy odpowiedniej pielęgnacji krzew porzeczkowy owocuje przez co najmniej 10-15 sezonów z rzędu. Młode rośliny przez pierwsze kilka lat zachwycą letnich mieszkańców dużymi jagodami bez zbędnej pracy.
Opis i cechy porzeczek
Większość gatunków porzeczek to krzewy liściaste. Rośliny posiadają potężny system korzeniowy sięgający do głębokości 1,5 m. Pędy są proste, wydłużone, dolne gałęzie są opuszczone na ziemię.
Liście są naprzemienne, składają się z 3-5 płatów. Intensywność koloru zależy od gatunku. Wierzchołek liścia jest zwykle ciemniejszy niż spód. Gatunki roślin ozdobnych wyróżniają się niezwykłą kolorystyką liści: czerwoną, pomarańczową i bordową, zmieniającą się w trakcie sezonu.
Kwiaty porzeczki na puszystych szypułkach nie przekraczają 1 cm długości. Kwiatostany kilku pąków tworzą pędzle. Większość gatunków to rośliny jednopienne, ale są rośliny dwupienne, w których kwiaty żeńskie i męskie zbierane są w osobnych pędzlach.
Owoce porzeczki to jadalne jagody o okrągłym lub owalnym kształcie z małymi nasionami, zawsze o kwaśnym smaku. Kolor jest czarny, czerwony lub złoty.
Gdzie rośnie porzeczka
Gęste zarośla dzikiej czarnej porzeczki występują w wilgotnych lasach wzdłuż brzegów rzek, jezior i bagien Eurazji.
Odmiany uprawiane są uprawiane w Europie, częściach Rosji nadających się do ogrodnictwa, Kazachstanie i Mongolii.Kilka odmian czarnej porzeczki zapuściło korzenie w Ameryce Północnej.
Najbardziej odpowiednią glebą dla porzeczek jest glina czarnoziemska. Ale kultura rośnie na innych glebach, zarówno lekkich, jak i gęstych. Najważniejsze, że miejsce to jest żyzne i wilgotne.
Uwaga! Czerwone i białe porzeczki łatwiej znoszą suszę niż czarne porzeczki.
Krzewy najlepiej sadzić w miejscu otwartym, nasłonecznionym w odległości min. 1 m, aby się nie ściemniały. Przy braku światła jagody stają się małe.
Rośliny na glebach marginalnych wymagają szczególnej pielęgnacji już 2-3 lata po posadzeniu. Latem są podlewane płynnymi nawozami, aby gleba była wilgotna. Równocześnie ze wstępem opatrunek górny ziemia jest poluzowana w odległości 0,5 m od buszu.
Rodzaje i odmiany porzeczek
Porzeczka to bezpretensjonalna roślina, ale aby uzyskać maksymalny plon, lepiej uprawiać krzewy strefowe.
Na przykład odmiany z grupy syberyjskiej, charakteryzujące się wysoką mrozoodpornością, nadają się do uprawy na obszarach o ostrym klimacie kontynentalnym: na Ałtaju, na Syberii.
Dikusha Jest silną, rozłożystą i samopłodną, owocną rośliną, która równie dobrze wytrzymuje suszę, ciepło i zimno. Dobrze zakorzenia się na Dalekim Wschodzie i Syberii.
Środkowa strefa Rosji charakteryzuje się umiarkowanym klimatem kontynentalnym i zróżnicowanymi glebami. Do uprawy roślin w takich warunkach odpowiednie są odmiany selekcji europejskiej.
Czarna porzeczka
Wcześnie dojrzewające odmiany czarnej porzeczki kwitną w maju i obawiają się nawracających przymrozków. Owoce zbierane są pod koniec czerwca lub na początku lipca. Jagody mają cienką skórkę i jasny smak, więc nie są przetwarzane, ale spożywane na świeżo.
Odmiany sezonowe dojrzewają 2-3 tygodnie później niż wczesne. Tym razem wypada w gorące lipcowe dni, więc smak jagód jest znacznie słodszy i gęstszy. Porzeczki średnio późne zbierane są od końca lipca do połowy sierpnia. Późne jagody słodszy, z grubą skórą i jędrnym miąższem. Nie zgniatają się podczas transportu, są przechowywane przez długi czas i służą do wykrojów.
Popularne odmiany:
- Hardy wczesne dojrzewanie Selechenskaya 2 wytrzymuje zimowe przymrozki do -30 ° C, dobrze znosi suszę, jest odporny na antraknozę i mączniaka prawdziwego. Jest bezbronny wobec mszyc, roztoczy nerkowych i robaków szklistych, dlatego należy go leczyć środkami owadobójczymi. Owocowanie rozpoczyna się w drugim roku, a po 3-4 latach można liczyć na maksymalny plon - 5-6 kg z krzewu. Jagody soczyste, o smaku deserowym: słodkie, delikatne, z lekką kwaskowatością.
Selechenskaya 2 - Porzeczka w połowie sezonu Dubrovskaya mrozoodporna, samopylny, odporny na roztocza nerek. Czasami sadzi się wdzięczne krzewy z gęstą, jasnozieloną koroną, aby ozdobić ogród. Jednak ze względu na silny wzrost krzew powinien być regularnie suszona śliwka... Przy odpowiedniej pielęgnacji z jednej dorosłej rośliny zbiera się do 4 kg owoców. Jagody słodko-kwaśne są uznawane za jedne z najsmaczniejszych, a do preparatów zimowych dodaje się soczyste liście.
- Venus to jedna z najlepszych odmian średnio późnych. Roślina dobrze znosi mróz i bezśnieżne zimy, a latem suszę. Wenus jest niewrażliwa na antraknozę, mączniaka prawdziwego, ale atakują ją roztocza nerek i septoria. Odmiana jest samozapylająca, ale do dobrych zbiorów wymaga roślin zapylających. Owoce dojrzewają w różnym czasie - w okresie letnim zbiory są zbierane 3-4 razy. Jeśli zostaną spełnione wszystkie wymagania agrotechniczne, plon osiąga 5 kg z krzewu. Jagody są bardzo słodkie i aromatyczne, bez kwaśności, z klasycznym posmakiem porzeczki. Ocena degustacyjna - 5 punktów.
Czerwone żeberka
Ten krzew nie jest tak popularny jak czarna porzeczka. Ogrodnicy wolą rośliny o dużych owocach, zimotrwałych, odpornych na szkodniki i choroby... Czerwona porzeczka ogrodowa cierpi na robaka szklistego, mszycę żółciową, mączniaka prawdziwego i antraknozę. Dlatego odmiany odporne na te choroby i szkodniki są wysoko cenione na poletkach osobistych:
- Hodowcy podkreślają średnio wczesną wszechstronną holenderską odmianę Jonkheer Van Tets, strefowany w Rosji. Roślina jest bardzo wytrzymała, odporna na mączniaka prawdziwego, rzadko atakowaną przez antraknozę i roztocza nerek. Porzeczki ze względu na wczesne kwitnienie nie tolerują wiosennych przymrozków. Jagody dojrzewają równomiernie. Średnia produktywność dorosłego krzewu wynosi 4–6 kg. Owoc ma lekko kwaśny smak.
Jonker Van Tets - Klasa w połowie sezonu Natali odporny na choroby i szkodniki... Roślina jest samozapłodna, dlatego daje dobre plony (do 8-12 kg z krzewu) nawet w latach niekorzystnych dla zapylenia. Korona jest gruba i rozłożysta - aby gałęzie nie łamały się pod własnym ciężarem, pod dorosłe krzewy montuje się rekwizyty. Jasnoczerwone słodko-kwaśne jagody z niewielką ilością małych nasion są używane w półfabrykatach.
- Dar orła - wszechstronna odmiana o późnym okresie dojrzewania, odporna na mączniaka prawdziwego i septoriozę, umiarkowanie dotknięta antraknozą. Z powodu późnego kwitnienia jajnik prawie nigdy nie zamarza. Jagody dojrzewają nierównomiernie. Odmiana jest uwielbiana ze względu na wysoką wydajność (6-10 kg lub więcej z krzewu) i słodką, z przyjemnym kwaśnym smakiem. Ocena degustacyjna - 4,3 punktu.
Złota porzeczka
Ojczyzną złotych porzeczek jest Ameryka Północna. Rosyjscy mieszkańcy lata nie doceniają go i często używają go jako krzewu ozdobnego. Wiosną kwitnące porzeczki pokryte są pachnącymi żółtymi kwiatami w takich ilościach, że czasami liście nie są nawet widoczne.
Ciekawy! Owoce uderzają w różnych odcieniach: na sąsiednich gałęziach jednocześnie afiszują się czarne, żółtawe, fioletowe, pomarańczowe i różowe jagody. Jesienią krzewy nabierają barwnego żółto-czerwono-zielonego koloru. W tej chwili są szczególnie piękne.
Krzew jest absolutnie bezpretensjonalny i zakorzenia się w prawie każdym miejscu: w półcieniu i pełnym słońcu, na glebach lekkich i ciężkich, na równinach i zboczach. Toleruje zimowe przymrozki poniżej -30 ° C. Praktycznie nie chory, odporny na zanieczyszczenia gazowe i pył:
- Wczesna odmiana Kishmishnaya kwitnie w maju, owocuje w pierwszej dekadzie czerwca. W tym przypadku jagody są trzymane na gałęziach do sierpnia. Owoce o nietypowym kształcie sercowatym, bez pestek, o jasnopurpurowym kolorze. W latach owocnych jeden krzew daje do 10 kg jagód.
- Nowosybirska odmiana w połowie sezonu Ermak zapuszcza korzenie równie dobrze na środkowym pasie jak i na Syberii, wszędzie daje przyzwoity plon - 5–8 kg z krzewu. Jest odporny na suszę i mróz. Lepiej jest sadzić krzewy w grupach: w roślinach oderwanych zapylenie zmniejsza się o 20-30%. Jagody są ciemne, podobnie jak czarne porzeczki, w smaku słodko-kwaśne o przyjemnym zapachu, nietypowym dla tej kultury.
Ermak - Średnio późny Shafak znosi bezśnieżne zimy, jest odporny na choroby i szkodniki owadów. Owoce dojrzewają nie wcześniej niż w połowie sierpnia. Plon osiąga 5-8 kg z krzewu. Dojrzałe jagody o intensywnym czerwono-pomarańczowym odcieniu mają typowo „porzeczkowy” słodko-kwaśny smak.
Shafak
Wniosek
Porzeczki to niesamowity dar natury. Rosjanie od dawna zakochali się w tej bezpretensjonalnej, bogatej w witaminy i bardzo smacznej jagodzie. Hodowcy opracowali wiele odmian, różniących się smakiem, kolorem, wielkością i tempem dojrzewania owoców.
Strefowe krzewy zakorzeniają się równie dobrze na Uralu i Syberii, na Kaukazie i Dalekim Wschodzie, w regionie Wołgi i centralnej Rosji.