Jak uprawiać i gdzie stosować seler liściasty

Seler liściasty to rodzaj warzyw. Zieloni są bardzo popularni wśród mieszkańców naszego kraju. Służy do aromatyzowania potraw, znajduje się w menu odchudzania i służy do przygotowywania ludowych środków.

Roślina posiada unikalny zestaw witamin i minerałów, może zastąpić sól w pożywieniu, usuwać toksyny i radionuklidy. W tym artykule pokażemy, jak uprawiać i wykorzystywać na różne sposoby seler liściasty.

Opis selera liściowego

Seler liściowy to dwuletnie warzywo z rodziny baldaszkowatych. W pierwszym roku uprawy tworzy rozetę z błyszczących liści o ciemnozielonym odcieniu. W drugim roku po wysianiu pojawia się prosta łodyga o wysokości 30-100 cm i kwiatostan. Kultura wchodzi w okres kwitnienia w drugiej dekadzie lipca, a nasiona dojrzewają na początku sierpnia. Następnie roślina umiera.

Seler liściasty nie wyrasta z grubych ogonków i dużych warzyw korzeniowych, jak inne odmiany. Stosuje się go na świeżo do przyprawiania sałatek, zup, dań mięsnych.

Ażurowe liście selera przypominają pietruszkę, ale mają zupełnie inny, wyraźny korzenny aromat.

Na zdjęciu seler liściasty.

Jak uprawiać i gdzie stosować seler liściasty

Dlaczego seler liściasty jest dobry

Seler liściasty jest bogaty w witaminy i minerały. Znajduje się w menu przy odchudzaniu, żywieniu dietetycznym przy zapaleniach żołądka, wrzodach żołądka i dwunastnicy, kamicy moczowej. Więcej o dobroczynnych właściwościach rośliny powiemy poniżej.

Skład chemiczny, wartość odżywcza i właściwości użytkowe

Tabela przedstawia skład witaminowo-mineralny selera liściowego (na 100 g produktu).

Substancja Zadowolony Norma
Witamina A 750 mcg 900 mcg
Beta karoten 4,5 mg 5 mg
Tiamina 0,02 mg 1,5 mg
Witamina B2 0,1 mg 1,8 mg
Witamina B4 6,1 mg 500 mg
Witamina B5 0,246 mg 5 mg
Witamina B6 0,08 mg 2 mg
Witamina B9 21 μg 400 mcg
Witamina C 38 mg 90 mg
Witamina E. 0,5 mg 15 mg
Witamina H. 0,65 μg 50 mcg
Witamina K. 29,3 mcg 120 mcg
Witamina PP 0,5 mg 20 mg
Potas 430 mg 2500 mg
Wapń 72 mg 1000 mg
Krzem 2,9 mg 30 mg
Magnez 50 mg 400 mg
Sód 200 mg 1300 mg
Siarka 6,9 mg 1000 mg
Fosfor 77 mg 800 mg
Chlor 26,8 mg 2300 mg
Żelazo 1,3 mg 18 mg
Jod 7,5 mcg 150 mcg
Kobalt 0,86 mcg 10 mcg
Mangan 0,103 mg 2 mg
Miedź 35 mcg 1000 mcg
Molibden 5,4 μg 70 mcg
Selen 0,4 μg 55 mcg
Fluor 4 μg 4000 mcg
Chrom 2,1 μg 50 mcg
Cynk 0,13 mg 12 mg

Wartość odżywcza:

  • zawartość kalorii - 12 kcal;
  • białka - 0,9 g;
  • tłuszcze - 0,1 g;
  • węglowodany - 2,1 g.

Pożytek i szkoda

Przydatne właściwości selera liściowego:

  • usunięcie stanu zapalnego;
  • ochrona komórek przed negatywnymi skutkami procesów oksydacyjnych;
  • zapobieganie rozwojowi raka;
  • eliminacja toksyn, radionuklidów, nikotyny;
  • wsparcie odporności;
  • przyspieszenie rozkładu tłuszczów, białek i węglowodanów;
  • zwiększony popęd seksualny;
  • wzmocnienie naczyń krwionośnych;
  • normalizacja ciśnienia krwi;
  • obniżenie poziomu złego cholesterolu;
  • zwiększona hemoglobina;
  • eliminacja objawów alergii;
  • efekt przeczyszczający;
  • ogólne ujędrnienie ciała;
  • usuwanie nadmiaru płynu z tkanek;
  • zapobieganie chorobie Alzheimera;
  • regulacja metabolizmu;
  • odmłodzenie ciała;
  • zmniejszenie poziomu czynników rakotwórczych;
  • regulacja cyklu miesiączkowego;
  • redukcja nieprzyjemnych objawów menopauzy.

Liść selera nie jest polecany kobietom w ciąży ze względu na ryzyko skurczu mięśni gładkich macicy. Karmienie piersią warto odroczyć stosowanie produktu, ponieważ zmienia on smak mleka.

Zieloni są przeciwwskazani dla osób cierpiących na zapalenie żołądka z wysoką kwasowością i kamicą moczową (z dużymi kamieniami nerkowymi).

Agrotechnika kultury

Wczesne odmiany selera liściowego są uprawiane bezpośrednio siew blisko ziemi. Odmiany późne mają długi okres wegetacji i wymagają przedsiewu nasionko do sadzonek.

Przygotowanie nasion i gleby do sadzonek

Okres wegetacji selera liściowego wynosi 50-100 dni, w zależności od odmiany. Wysiew nasion na sadzonki w regionach północnych odbywa się w drugiej dekadzie marca. Mieszkańcy strefy środkowej rozpoczynają siew na początku kwietnia. Na południu kraju odmianę liściastą wysiewa się bezpośrednio do gruntu w kwietniu ze względu na sprzyjające warunki pogodowe.

Nasiona selera chronione są gęstą skorupą zawierającą dużą ilość olejków eterycznych. Dlatego nasiona mają niską zdolność kiełkowania.

Aby przyspieszyć proces przebudzenia, sadzenie materiału:

  • moczyć w ciepłej wodzie przez tydzień;
  • owinięte w wilgotną szmatkę lub gazę przez 2-3 dni;
  • włożyć do płóciennej torby i zalać 2-3 razy wodą podgrzaną do 50 ° C;
  • kiełkować w mokrych trocinach;
  • materiał poddaje się rozwarstwieniu: włożyć wilgotną ściereczkę i pozostawić na tydzień w temperaturze pokojowej, następnie wstawić do lodówki na dwa tygodnie.

Po wszystkich zabiegach nasiona są suszone.

Odniesienie. Przygotowanie wstępne przyspiesza wschodzenie sadzonek. Sadzonki pojawiają się po 1-2 tygodniach.

Aby wyhodować sadzonki selera liściastego, użyj gotowego podłoża lub samodzielnie przygotuj mieszankę gleby z:

  • darń, piasek, torf, trociny (1: 1: 1: 1);
  • torf, wermikulit, humus (3: 1: 1);
  • torf, próchnica, popiół drzewny (3: 1: 1);
  • biohumus i piasek (1: 1).

Glebę dezynfekuje się w piecu, kuchence mikrofalowej, podwójnym bojlerze, rozlewając ciemnym roztworem nadmanganianu potasu „Baikal-M”, „Shining”.

Na każde 10 kg mieszanki gleby dodać 200 g popiołu drzewnego i 20 g mocznika.

Pojemniki na sadzonki myje się i traktuje Fitosporyną lub siarczanem miedzi.

Instrukcje siewu

Przygotowane pojemniki wypełnia się glebą i wysiewa nasiona w odstępie 2 cm, na wierzch wylewa się warstwę ziemi i przesiewa czystą wodą przez sito.

Do pojawienia się pędów pojemnik jest przechowywany w ciemnym pomieszczeniu w temperaturze + 20 ... + 22 ° C, a następnie wyjmowany na słonecznym parapecie.

Gdy tylko liście wyklują się, temperatura powietrza w pomieszczeniu spada do + 12 ... + 16 ° С, a po 10 dniach podnosi się do + 20 ... + 25 ° С.

Sadzonki z 3-5 liśćmi zanurzają się w osobnych szklankach, wybierając najsilniejsze okazy i skracając centralny korzeń, aby szybko zbudować zieloną masę.

Odniesienie. Norma dzienna dla selera liściowego wynosi 16 godzin. Optymalna temperatura powietrza wynosi + 18 ... + 20 ° С.

Sadzonki są karmione obornikiem z kurczaka i Nitrofoskaya, naprzemiennie nawozami.

Do bezpośredniego siewu nasion w otwartym terenie teren zaczyna być przygotowywany jesienią: przeprowadza się głęboką orkę i nawozi humusem. Wiosną ziemia jest ponownie zaorana, rozluźniona, a złoża rozlane roztworem nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi.

Wysiew nasion przeprowadza się po podgrzaniu gleby do + 10 ° C. W regionach południowych dzieje się to w kwietniu. W glebie wykonuje się zagłębienia nie większe niż 1 cm, a nasiona są uszczelniane w odległości 2-3 cm.

Sadzonki przenosi się na otwarty teren na początku maja. Bruzdy powstają na głębokości 25-30 cm w odległości 40 cm Rozstaw rzędów 50 cm Na dnie układa się popiół drzewny, na wierzch wysypuje się warstwę ziemi.

Sadzonki sadzi się razem z glinianą grudką. Ponadto łóżka są ściółkowane trocinami lub słomą, aby zatrzymać wilgoć w glebie i zmniejszyć ilość chwastów.

Lądowanie odbywa się w pochmurny dzień. Jeśli istnieje zagrożenie nocnymi przymrozkami, sadzonki są pokryte czarną agrofibrą.

Opieka

Seler liściowy jest rośliną kochającą wilgoć, ale toleruje krótkotrwałą suszę. Podlewanie odbywa się 1-2 razy w tygodniu.

W przypadku zestawu zieleni rośliny są nawożone materią organiczną i minerałami. Jest to szczególnie ważne przy uprawie roślin na słabej glebie.

Pierwszy opatrunek pogłówny aplikujemy 14 dni po posadzeniu sadzonek - 40 g "Nitrofoskiego" na 10 litrów wody. Dwa tygodnie po pierwszym karmieniu dodaj napar z dziewanny w stosunku 1:10.

Po 30 dniach nawozić złożonym opatrunkiem pogłównym „Kemira Hydro” - 10 g na 10 litrów wody.

Ponadto seler jest nawożony materią organiczną co 14 dni naparem z obornika kurzego, dziewanny, pokrzywy.

Jak uprawiać i gdzie stosować seler liściasty

Zwalczanie chorób i szkodników

Seler liściowy ma silny układ odpornościowy i rzadko choruje na otwartym polu. Czasami dochodzi do infekcji grzybami i wirusami. Mikroflora chorobotwórcza hamuje wzrost roślin i pozbawia ogrodnika możliwości zbioru pełnych zbiorów.

W tabeli opisano choroby grzybowe selera i sposoby radzenia sobie z nimi.

Choroba Oznaki Leczenie Środki zapobiegawcze
Mączniak Biały kwiat po obu stronach liści Traktowanie roślin „Fundazolem” lub „Topsin-M” 20 dni przed cięciem zieleni
  • płodozmian;
  • uprawa przed siewem;
  • kontrola owadów;
  • pielenie łóżek;
  • leczenie miejsca roztworem „Fitosporin”
Septoriasis Bezbarwne plamy z ciemną obwódką, zawijanie liści, suszenie roślin

 

Traktowanie roślin „Fundazolem” lub „Topsin-M” 20 dni przed cięciem zieleni
Fomoz Przerzedzenie ogonków u podstawy, żółknięcie liści Traktowanie roślin „Fundazolem” lub „Topsin-M” 20 dni przed cięciem zieleni

Mozaika ogórkowa jest najgroźniejszą chorobą wirusową odmiany liści, która nie reaguje na leczenie. Na infestację wskazuje spowolnienie wzrostu roślin i wypukłe słoje na liściach. Zaatakowany seler jest natychmiast usuwany z miejsca. W celu zapobiegania mozaikom wirusowym zwalczają mszyce i kleszcze.

Sadzenie selera na otwartym polu wpływa na muchę selera, mszyce, muchy marchwi, przędziorków. Szkodniki niszczą liście, wysysają sok z łodyg, osłabiając roślinę. Do skutecznego ich zwalczania stosuje się biologiczne insektycydy Fitoverm i Iskra-Bio. Zieloni po przetworzeniu mogą być jeść Po dwóch dniach.

Dla naturalnej ochrony łóżka wysiewa się cebulą i czosnkiem. Te rośliny odstraszają swoim aromatem wiele owadów.

Ludowe metody walki:

  • 1 łyżka. l. ocet jabłkowy w 1 litrze wody;
  • wywar ze skórek cebuli (100 g na 2 litry wody);
  • kefir i serwatka mleczna (1 litr na 1 litr wody);
  • posypać czerwonym lub czarnym mielonym pieprzem.

Zbiór i przechowywanie

Liście selera są cięte 2-3 razy w okresie letnim w odstępie 35-40 dni. Ostatnie zbiory przeprowadza się przed nadejściem mrozów, pod koniec września - na początku października.

W procesie cięcia liści pozostawia się ogonki liściowe o długości do 5 cm, co pozwala na utrzymanie słabej centralnej rozety, która odrośnie i ochroni system korzeniowy przed próchnicą zimą.

Seler liściowy jest konserwowany na zimę poprzez suszenie, mrożenie i solenie. Nawet w takiej formie nie traci swoich dobroczynnych właściwości i aromatu.

Zastosowanie selera liściowego

Seler liściowy jest szeroko stosowany w kuchni i medycynie tradycyjnej. Niska zawartość kalorii oraz możliwość usuwania nadmiaru płynów z organizmu sprawiają, że jest niezastąpionym pomocnikiem w procesie odchudzania.

W gotowaniu

Jak uprawiać i gdzie stosować seler liściasty

Liście selera są używane jako aromatyczna przyprawa. Zieloni dodaje się do sałatek, przystawek warzyw i płatków śniadaniowych, zup, bulionów i służy do dekoracji potraw.

Zielona sałatka z orzechami

Soczysta, orzeźwiająca i umiarkowanie ostra sałatka spodoba się miłośnikom lekkich, niskokalorycznych potraw.

Składniki:

  • liście sałaty - 500 g;
  • zielona cebula - 100 g;
  • liście selera - 1 pęczek;
  • łodygi selera - 2 szt.;
  • pietruszka, koperek - do smaku;
  • orzeszki pinii (orzechy włoskie) - 50 g;
  • oliwki zielone bez pestek - 8-10 szt.;
  • oliwa z oliwek - 2 łyżki l.;
  • sok z cytryny - 1 łyżka l.;
  • Musztarda Dijon - 1 łyżeczka;
  • miód - 1 łyżeczka;
  • sól, pieprz - do smaku.

Przygotowanie:

  1. Umyj sałatę i zieleninę, wysusz na papierze lub ręczniku waflowym. Rozerwij sałatkę rękami, posiekaj zioła nożem.
  2. Drobno posiekaj oliwki.
  3. Osuszyć orzechy na suchej patelni.
  4. Wymieszaj olej, sok z cytryny, musztardę, miód, sól i pieprz i dopraw sałatkę.

Sałatka z tuńczyka

Sałatka doskonale się nasyca, ma lekki pikantny posmak i aromat.

Składniki:

  • tuńczyk w oliwie z oliwek - 125 g;
  • seler - 1 pęczek;
  • pieczarki - 100 g;
  • Sos Tabasco - 1 łyżeczka;
  • Musztarda Dijon - 1 łyżeczka;
  • sól, pieprz - do smaku;
  • sok z cytryny - 1 łyżka l.

Przygotowanie:

  1. Otwórz puszkę tuńczyka, spuść olej do miski i posiekaj rybę widelcem.
  2. Pieczarki umyć, osuszyć, piec w piekarniku przez 5-10 minut, pokroić na kawałki.
  3. Opłucz seler pod bieżącą wodą i wysusz.
  4. W misce wymieszaj olej konserwowy, sok z cytryny, musztardę, tabasco z solą i pieprzem, dopraw sałatkę.

W medycynie ludowej

W medycynie tradycyjnej stosuje się głównie korzeń selera. Świeżo wyciskany sok polecany jest przy nieżytach żołądka, wrzodach żołądka, dysfunkcjach wątroby, wzdęciach.

Zieloni pomagają przy dnie i reumatyzmie. Liście i drobno posiekany korzeń wkłada się do termosu, wlewa wrzącą wodą i nalega na 3-5 godzin. Napar służy do wcierania obolałych miejsc i okładów.

Suszona herbata ziołowa jest doskonałym środkiem moczopędnym. Rozpuszcza sól w organizmie, leczy przeziębienia, uspokaja układ nerwowy. Do jego przygotowania 2 łyżki. l. Suche liście wylewa się 500 ml wrzącej wody i doprowadza do wrzenia na małym ogniu. Pij nie więcej niż dwie szklanki herbaty dziennie.

Maść z łodyg i liści leczy ropne rany, wysypki, wrzody, pokrzywkę, liszaj, egzemę. Świeże ogonki liściowe wraz z liśćmi przepuszcza się przez maszynę do mięsa i miesza w równych proporcjach z ghee. Produkt nakłada się na dotknięte obszary i przykrywa czystą gazą. Słoik maści jest przechowywany w lodówce.

Odchudzanie

W celu odchudzanie używaj świeżych ogonków i zieleni. Produkty wkładamy do blendera i dokładnie siekamy. Napój pije się czysty lub zmieszany z jabłkiem, marchewką, sokiem pomarańczowym.

Dietetycy zalecają włączenie świeżego selera do codziennej diety osób otyłych.

Potrawy z selera nadają się do krótkotrwałej diety trwającej trzy dni.

Rada. Zamiast zwykłej smażonej zupy na oleju roślinnym przygotuj dietetyczną zupę bonn na bazie białej kapusty, pomidorów, cebuli, papryki, selera i pietruszki.

Wniosek

Seler liściasty, rodzaj warzyw z rodziny Umbrella, uprawiany jest głównie z sadzonek podobnych do selera korzeniowego i ogonkowego. Odmiany wczesne poddawane są siewowi bezpośrednio w glebie na południu kraju. Pielęgnacja sadzenia zapewnia terminowe podlewanie, ściółkowanie (zamiast częstego spulchniania i pielenia), nawożenie materią organiczną i minerałami.

Pachnące warzywa są używane w kuchni do przyprawiania potraw, tradycyjnej medycyny do leczenia skóry, dny moczanowej i kamicy moczowej. Znajdzie się w menu przy powolnej, ale stałej utracie wagi.

Dodaj komentarz

Ogród

Kwiaty